Nieuwsbrief november/december 2023 inclusief reisverslag Armenié
30-11-2023
Voor u ligt de nieuwsbrief om u een update te geven omtrent onze inspanningen van de stichting kinderhulp Armenië
Op onze website komt een uitgebreid verslag van de reis naar Armenië afgelopen september.
Kijkt u vooral eens op de website voor meer nieuws en foto s van projecten, uitdelen van de gebreide truien door de dames uit de regio Eindhoven, foto s zomerkamp enz.
In deze nieuwsbrief staat centraal een klein verslag over de reis naar de regio Snogh en Gyumri en enkele families die we aldaar hebben bezocht.
Verder rest mij nog om u een leuke, mooie december maand te wensen en een gezond nieuw jaar 2024.
Hier volgt nu het verslag van de reis:
Armeniëreis door Jaap Langenberg en René Hesse (echtgenoot van de secretaris Saskia Hesse) van Maandag 18-9-2023 t/m woensdag 25-9-2023
Achtergrond van de reis: Eén keer in de zoveel tijd moet je natuurlijk wel eens langsgaan om fysiek contact te hebben met onze twee contactpersonen daar om te horen hoe het gaat met hen en de families die ze ondersteunen ėn om te bezien of de gelden goed besteed worden. Waar we gezien hebben dat dat ook gebeurt. Hulde voor de coördinatoren voor hun vele veldwerk.
Door de coronacrisis was het al wel weer even een tijdje geleden dat de Stichting daar z’n gezicht had laten zien dus het werd wel weer eens tijd.
Waarom Jaap en ik? Saskia moest werken en kon niet gemist worden in haar kleine team, Hannie had al een andere reis geboekt en Fred is ook al een keer mee geweest…maar deze keer niet.
We hebben met onze contactpersoon Ghuschik (gepensioneerd lerares Duits op een middelbare school) en haar man Albert uit het dorpje Shnogh in het noorden van Armenië, bij de grens met Georgië vier gezinnen bezocht van de veertien gezinnen die onder de paraplu vallen van Ghuschik. (Dit zijn de (nieuwe) gezinnen die we nog niet eerder hadden bezocht na ons vorige bezoek in 2019.)
Samen met Armine uit Gyumri, in het westen van Armenië bij de grens met Turkije (lerares Engels op een Economische hogeschool) en haar partner Gurgen hebben we drie van de zestien families bezocht die zij onder haar hoede heeft.
Naast het ondersteunen van kinderen van gezinnen met kleine bedragen per maand betaalt de Stichting (o.a. uit uw extra donaties) ook jaarlijks een Zomerkamp dat door elk van de twee contactpersonen georganiseerd wordt. Daarnaast worden en werden er ook studenten ondersteund met bijdragen voor hun studiekosten èn er zijn de nodige projecten ondersteund in de loop van de jaren. Met kerst krijgen alle gezinnen een extraatje vanuit de stichting los van uw extra kerstdonaties die u aan een bepaald gezin doneert.)
Hieronder Ghuschik en Albert (regio Snogh) plus Jaap en René èn twee buurtjes van hen
Hieronder o.a.Armine en Gurgen uit de regio Gyumri.
Hieronder oorlogsgraven op het kerkhof van Shnogh, het linkergraf is van de zoon van Fam. Nr. 14 Arakelyan die wij bezochten op 20-92023.
Onze algemene indruk na dit eerste bezoek na de coronacrisis is als volgt:
Geo-politiek
De relatie met Turkije is -zoals bekend- moeizaam, (denk o.a. aan de berg Ararat die in Turkije staat maar door de Armeniërs heilig is verklaard en als Armeens wordt betiteld. )
De Russen bewaken er nog steeds de grenzen en hebben er ook nog steeds bases.
De relatie met Iran is goed, met name omdat Iran Azerbeidzjan niet steunt.
De relatie met Georgië is ok maar de relatie met Azerbeidzjan was en is gespannen door enclaves die in elkaars landen liggen. Dit laatste resulteerde in 2020 tot een oorlog tussen beide landen en op dinsdag 19 september 2023 was het wéér zover toen wij er nèt waren.
Het leidde tot een zeer bedrukte sfeer in het hele land en bij onze contactpersonen stond de televisie de hele dag aan. Gelukkig werd er de volgende dag een wapenstilstand afgekondigd en uiteindelijk gaf Armenië het omstreden gebied op en kwam er een vluchtelingenstroom van rond de 100.000 mensen op gang. Die moeten allemaal onderdak krijgen, gevoed worden, uitkeringen krijgen en banen….Niet echt bevorderlijk voor de economische vooruitgang.
Situatie ondersteunde gezinnen
De situatie van alle gezinnen is -naar onze maatstaven- nog steeds vrij moeilijk. De gezinnen die onder de hoede gekomen zijn van Ghuschik en Armine worden niet voor niets ondersteund.
Armenië is nog steeds een vrij traditioneel land waar de man de voornaamste kostwinner is en de vrouw de zorg voor de kinderen en het huis draagt. Natuurlijk speelt ook hier het verschil tussen stad en platteland een rol. Als op een kwaad moment de man of zoon wegvalt door ziekte, overlijden door ziekte of sneuvelen in de oorlog van 2020 met Azerbeidzjan dan volgt er een zwart gat.
Dan is verder nog van belang of het huis in eigendom is of dat er wordt gehuurd èn in hoeverre familie, buren en bekenden een handje kunnen helpen.
De gezinnen die wij bezochten en met name de moeders, opa’s en oma’s hadden een wat triestige blik in hun ogen. Tja, wat wil je. Hun “licht aan het eind van de tunnel” is de hoop dat de kinderen goed terecht zullen komen.
Onze stichting draagt en droeg er een steentje aan bij! Mede door uw hulp en ondersteuning.
Het is maar een druppel op een gloeiende plaat maar toch….
En toch kom je soms situaties tegen waarbij je meteen persoonlijk in zou willen grijpen maar waar eindig je?
In Shnogh hebben wij de middelbare school bezocht en die zag er goed uit, de oudere leerlingen hadden zelf hun lokalen opgeknapt, mooi om te zien dat de jonge directrice veel energie had en nog genoeg plannen had om de school verder te verbeteren.
Algemeen
De overheid doet wat zij kan op het gebied van uitkeringen maar Armenië is een vrij arm land zonder echte bodemschatten.
Ook hier nam de inflatie fors toe en dan ben je op het platteland beter af dan in de stad want dan kun je evt. nog iets eetbaars van een landje halen o.i.d.
Verwarming vindt, zeker op het platteland, nog vaak plaats met hout of kolen en die worden flink duurder, lang niet altijd is er een gasaansluiting. ’s-Winters wordt de kachel in huis gezet en wordt dan aangesloten op de pijp naar buiten…Het toilet op het platteland is nog vaak een gat in de grond met een hutje erboven.
In de steden en stadjes loopt vaak een zeer uitgebreid gasbuizennet. Het is soms koddig om te zien hoe die buizen bij elke toegang tot een weggetje naar een huis met een boog de lucht ingaan en erna weer naar beneden afbuigen. Je hebt wel meteen in de gaten waar het lekt…
Maar langzaam maar zeker komt er verbetering in en de situatie is zeker in vergelijking tot de beginperiode van de Stichting, zo’n twintig jaar geleden, flink verbeterd. Gelukkig maar!
Huizen zien er nog steeds vaak wat krakkemikkig uit maar je ziet steeds meer dubbelglas etc. Wegen worden steeds beter.
Projecten:
Oók in Shnogh bezochten wij de muziekschool waar de grote zaal flink opgeknapt was mede m.b.v. De stichting.
Die zaal zouden zij de “Marijkezaal” gaan noemen, naar de overleden voorzitster van onze stichting. Ontroerend.
Ook ons bezoek aan een “Kinderheim” waar vóór de corona onze Stichting m.b.v. geld van stichting “Wilde Ganzen” het lekkende gebouw weer “kidsproof” maakte was om vrolijk van te worden.
Wàt een verschil met vroeger en het mooie was dat anderen weer voortborduurden op ons werk en weer andere dingen verbeterden. Een vliegwielfunctie dus.
Hoe dan ook je ziet steeds weer dat het enthousiasme van één persoon dingen aan het rollen kan krijgen die anders altijd stil zouden blijven liggen.
Vakantiekampen
Die kampen zorgen ervoor dat de kinderen een weekje even uit hun omgeving getrokken worden en/of er in ieder geval een dagje (s) uit kunnen zijn.
Zie de vrolijke foto s van het afgelopen jaar op onze website.
Kortom, we kunnen terugkijken op een mooie reis en heel veel hartelijkheid en vriendschap.
We hopen dat we u met deze nieuwsbrief een inkijk hebben kunnen geven en een update over Armenië in het bijzonder en wat onze stichting (uw bijdrage een verschil kan maken ,hoe klein dan ook.
Waarvoor natuurlijk onze hartelijke dank ook namens alle gezinnen in onze regio's.