Bericht van Ghuschik Ghorchmasjan ter nagedachtenis van Marijke Langenberg.

30-10-2020

Vertaling van de door Ghuschik gestuurde mail aan Saskia d.d. 30-10-2020


Hallo lieve Saskia,

Ik schrijf nu een paar woorden en vraag je van ganser harte om ze te verspreiden onder het bestuur en sponsorfamilies

Zeer geëerd bestuur en sponsorfamilies van de Stichting Kinderhulp Armenië,

Met hartenpijn en leedwezen stuur ik jullie hiermee mijn woorden van troost en medeleven vanwege het smartelijke overlijden van de stichtster en tevens voorzitter van de Stichting, één van de liefste mensen èn zeer geëerde vriendin van veel Armeense families èn onze hartsvriendin: Marijke Langenberg van de Ven.

Gedurende deze tijd was ze wegens haar humanistische en hartelijke karakter bij elke Armeniër die ze kende zeer geliefd en welkom. Niet alleen omdat ze graag hielp maar ook omdat ze makkelijk vrienden maakte.

Zeer geëerde collega’s, tot nu toe werkte ik heel graag samen met de Stichting, het was ons gemeenschappelijke idee, hoewel onze echtgenoten Jaap en Albert ons altijd bemoedigd en geholpen hebben. Later heeft de Stichting zich dankzij goedhartige mensen zoals de sponsorfamilies verbreed in zijn activiteiten en zeer veel gedaan voor onze kinderen en onze gemeente.

Ik weet niet hoe jullie de toekomst van de Stichting zien maar wij zijn bereid verder samen te werken opdat de ziel van mijn allerliefste vriendin rust kan vinden in het hemelrijk Gods.Zeer geëerde sponsorfamilies en Bestuur ontvang hierbij nogmaals onze troost en medeleven hoewel wij die zelf eigenlijk ook nodig hebben omdat het ook ons grote verlies en betreurde vriendin was. Marijke was voor mij meer als een collega en vriendin.

Nogmaals een hartelijke groet uit Schnogh in Armenië dat nu zware oorlogstijden beleeft met duizenden offers van mannen tussen de 18 en de 50 en dat al jaren voor zijn rechten strijdt.

Ghuschik Ghorchmasjan